آبکاری غیر الکتریکی نیکل

در این روش نیکل بدون استفاده از جریان الکتریسیته رسوب داده می شود . نیکل از طریق احیاء شیمیایی خود کاتالیتیک (autocatalytic ) یونهای آن توسط هیپوفسفیت (hypopHospHite) ، آمینوبوران (Aminoborane NH₂BH₃ ) یا ترکیبات هیدریدی بر (Borohydride NH₂ )  رسوب می کند . برای رسوب ادن غیر الکتریکی نیکل دو روش وجود دارد :

1- آبکاری غوطه وری فولاد در محلول های کلرید نیکل و اسید بوریک در دمای 70⁰c          

2- تجزیه بخار کربنیل نیکل (NiCO ) در دمای180⁰c

رسوبهای غوطه وری نیکل چسبندگی ضعیفی داشته و غیر محافظ هستند . در حالی که تجزیه کربنیل گران و خطرناک است .

آبکاری غیر الکتریکی که در دهه 1950 انجام گرفت خیلی سریع رشد کرد و حالا یکی از فرایندهای صنعتی است برای آبکاری یا رسوب دادن نیکل روی فولاد و سایر فلزات از حمامهای داغ احیا شده توسط اسید هیپوفسفیت و برای آبکاری غیر فلزات و پلاستیکی از حمام های گرم هیپوفسفیت قلیایی استفاده می کنند . برای آبکاری چدن و آلیاژهایمس از حمامهای احیا شده توسط هیدرید بر نیز استفاده می شود .

رسوب غیر الکتریکی نیکل پوشش مهندسی است که معمولاً به علت مقاومت سایشی و خوردگی خوبی که دارد مورد توجه است . این نوع پوشش روی آلومینیم برای تامین سطح قابل لحیم کاری و روی قالبها و سنبه ها برای بهبود روانکاری و جدا شدن آسان قطعات به کار می رود . به دلیل همین خواص است که پوشش غیر الکتریکی نیکل در صنعت نفت ، شیمی ، پلاستیک ، نور ، چاپ ، استخراج ، فضا ، انرژی اتمی ، خودرو ، الکترونیک ، کامپیوتر ، نساجی ، کاغذ سازی و صنایع غذایی کاربرد زیادی پیدا کرده است . بعضی از مزایا و معایب این پوشش به شرح زیر است :

مزایا:

1. مقاومت خوردگی و سایشی آن خوب است .
2. یکنواختی آن خیلی خوب است .
3. قابل جوشکاری زرد و لحیم کاری است
4. هزینه نیروی کار کم است

معایب:

1. نسبت به آبکاری الکتریکی هزینه مواد شیمیایی بیشتر است
2. ترد و شکننده است
3. به علت آلودگی پوشش با رسوب نیکل - فسفر مشخصات جوشکاری آن ضعیف است .
4. آلیاژهای حاوی مقدار قابل توجهی سرب ، قلع ، کادمیم و روی قبل از رسوب بایستی یک مرحله آبکاری مس داده شوند .
5. در مقایسه با روشهای الکترولیتی سرعت آبکاری پایین است .